برنامه نویسی اندروید Android Software Development

برنامه نویسی اندروید ( Android Software Development )

برنامه نویسی اندروید ( Android Software Development ) فرایندی است که طی آن برنامه های جدید برای سیستم عامل اندروید ساخته می شود. برنامه ها معمولا در زبان برنامه نویسی جاوا با استفاده از بسته توسعه نرم افزاری اندروید (SDK) توسعه داده می شوند، اما محیط های توسعه دیگری هم موجود است.

ابزارهای رسمی برنامه نویسی اندروید ( Android Software Development Tools )

Android SDK

بسته توسعه نرم افزاری اندروید (SDK) شامل مجموعه جامعی از ابزارهای برنامه نویسی اندروید است. اینها شامل یک Debugger، کتابخانه ها، یک شبیه ساز گوشی براساس QEMU، Documentation، کدهای نمونه و آموزش ها است. پلتفرم های توسعه ای که در حال حاضر پشتیبانی می شوند شامل کامپیوترهایی است که لینوکس (هر نوع لینوکس دسکتاپ جدید)، Mac OS X 10.5.8 یا جدیدتر و ویندوز XP یا جدیدتر دارند. از ماه مارس سال 2015، SDK دیگر برای خود اندروید در دسترس نیست، اما می توان با استفاده از برنامه های اندروید مخصوص، برنامه ها را توسعه داد.

تقریبا تا نزدیک اواخر سال 2014، محیط توسعه یکپارچه (IDE) که به طور رسمی پشتیبانی میشد، Eclipse بود که با استفاده از پلاگین ابزارهای توسعه یا برنامه نویسی اندروید (ADT) از طریق IntelliJ IDEA IDE (تمام نسخه ها) به طور کامل از توسعه اندروید بطور آماده پشتیبانی می کند و NetBeans IDE هم از طریق یک پلاگین از توسعه اندروید پشتیبانی می کند. از سال 2015، Android Studio ( اندروید استودیو ) که توسط شرکت گوگل ساخته شده و از طرف IntelliJ حمایت می شود، محیط توسعه یکپارچه جدید محسوب می شود؛ البته توسعه دهندگان آزاد هستند که از برنامه های دیگر استفاده کنند. به علاوه، توسعه دهندگان می توانند از هر ویرایشگر متنی برای ویرایش فایل های جاوا و XML  استفاده کنند، سپس با استفاده از ابزارهای خط فرمان (بسته توسعه جاوا و Apache Ant ضروری است) برنامه های اندروید را ایجاد کرده و عیب یابی کنند و همچنین دستگاه های اندروید متصل شده را کنترل کنند (مثلا ریبوت کردن، نصب بسته های نرم افزاری از راه دور و…).

بهبود اندروید SDK به همراه توسعه کلی پلتفرم اندروید انجام می شود. در صورتی که توسعه دهندگان بخواهند برنامه هایشان را برای دستگاه های قدیمی تر بسازند، SDK  همچنین از ورژن های قدیمی تر پلتفرم اندروید هم پشتیبانی می کند. ابزارهای توسعه، مولفه های قابل دانلود هستند، بنابراین وقتی یک نفر آخرین ورژن و پلتفرم را دانلود کند، پلتفرم ها و ابزارهای قدیمی را هم می توان برای تست سازگاری، دانلود کرد.

برنامه های اندروید با فرمت .apk بسته شده اند و در پوشه /data/app در سیستم عامل اندروید ذخیره می شوند (به دلایل امنیتی، این پوشه تنها برای کاربرانی که از root استفاده می کنند، در دسترس است). بسته APK  شامل فایل های .dex (فایل های کد بیتی کامپایل شده به نام فایل های قابل اجرای Dalvik)، فایل های منابع و غیره است.

Android Debug Bridge

Android Debug Bridge (ADB) یک بسته نرم افزاری است که در بسته اندروید SDK قرار دارد. این بسته شامل برنامه های سمت مشتری و سرور است که با یکدیگر ارتباط دارند. دسترسی به ADB معمولا از طریق رابط خط فرمان صورت می گیرد، هرچند رابط های کاربری گرافیکی زیادی برای کنترل کردن ADB وجود دارد.

فرم صادر کردن فرمان از طریق ADB معمولا به این صورت است:

adb [-d|-e|-s <serialNumber>] <command>

برای مثال، برنامه های اندروید را می توان با دستور backup داخل یک فایل ذخیره کرد که نامش بطور پیش فرض backup.ab است. در یک مسئله امنیتی که در مارس سال 2011 گزارش شد، ADB به عنوان یک حامل برای نصب یک Rootkit روی گوشی های متصل با استفاده از یک “حمله تحلیل منابع” مورد هدف قرار گرفت.

Fastboot

Fastboot یک پروتکل عیب یابی است که در بسته SDK قرار دارد و عموما برای اصلاح Flash Filesystem از طریق یک اتصال USB از کامپیوتر میزبان مورد استفاده قرار می گیرد. این کار نیازمند این است که دستگاه در حالت Boot Loader یا Secondary Program Loader اجرا شود که تنها سخت افزارهای اصلی اجرا می شوند. بعد از پایان دادن پروتکل روی دستگاه، یک مجموعه خاصی از دستورها که از طریق USB با استفاده از خط فرمان ارسال شده اند را می پذیرد. برخی از رایج ترین دستورات Fastboot شامل موارد زیر است:

– Flash: یک پارتیشن را با یک تصویر باینری که روی کامپیوتر میزبان ذخیره شده است، جایگزین می کند.
– Erase: یک پارتیشن خاص را پاک می کند.
– Reboot: دستگاه را یا با سیستم عامل اصلی، پارتیشن بازیابی سیستم یا با Boot Loader مجددا راه اندازی می کند.
– Devices: یک فهرست از تمام دستگاه های متصل به کامپیوتر میزبان را نشان می دهد (به همراه شماره سریال).
– Format: یک پارتیشن خاص را فرمت می کند. سیستم فایل پارتیشن باید توسط دستگاه شناسایی شود.

Anndroid NDK

کتابخانه های نوشته شده در زبان C، C++  و زبان های دیگر را می توان روی ARM، MIPS یا کد محلی x86 کامپایل کرده و با استفاده از بسته توسعه محلی اندروید (NDK) آنها را نصب کرد. کلاس های محلی را می توان از کد جاوا که تحت Dalvic VM اجرا می شود، با فرمان system.loadlibrary فراخوانی کرد که بخشی از کلاس های جاوای استاندارد اندروید است.

برنامه های کامل را می توان با استفاده از ابزارهای توسعه سنتی، کامپایل و نصب کرد. البته طبق مستندات اندروید، از NDK نباید تنها به این دلیل برای توسعه برنامه ها استفاده کرد که توسعه دهنده ترجیح می دهد با زبان های C/C++ برنامه نویسی کند، زیرا استفاده از NDK پیچیدگی را افزایش می دهد و اکثر برنامه ها هم از آن سودی نخواهند برد.

ADB Debugger یک root shell تحت شبیه ساز اندروید بدست می دهد که به ARM، MIPS  و کد محلی x86 اجازه آپلود و اجرا شدن را می دهد. کد محلی را می توان با استفاده از کامپایلر GCC  یا intel C++ روی یک کامپیوتر شخصی استاندارد، کامپایل کرد. اجرای کد محلی به خاطر استفاده اندروید از کتابخانه C غیر استاندارد (libc  که به عنوان بیونیک شناخته می شود) پیچیده شده است. کتابخانه گرافیکی که اندروید از آن برای حاکمیت و کنترل دسترسی به این دستگاه استفاده می کند، Skia Graphics Library (SGL) نام دارد و تحت مجوز کد باز عرضه شده است.Skia دارای Backend برای Win32 و Unix است که اجازه توسعه برنامه های میان پلتفرمی را می دهد و موتور گرافیکی مرورگر وب گوگل کروم است.
برخلاف توسعه برنامه جاوا براساس محیط های توسعه یکپارچه ای مانند Eclipse، NDK براساس ابزارهای خط فرمان است و برای ساختن، اجرا و عیب یابی کردن برنامه ها، نیازمند فراخوانی بطور دستی است. تعدادی از ابزارهای ثالث اجازه ادغام NDK با Eclipse و Visual Studio را می دهند.

Android Open Accessory Development Kit

پلتفرم اندروید 3.1 (همچنین به اندروید 2.3.4 هم برگشته است) از Open Accessory اندروید پشتیبانی می کند که به سخت افزار خارجی USB (یک ابزار جانبی USB  اندروید) اجازه می دهد تا با یک دستگاه مجهز به اندروید در حالت ویژه Accessory تعامل داشته باشد. وقتی یک دستگاه مجهز به اندروید در حالت Accessory قرار دارد، ابزار جانبی متصل شده به عنوان میزبان USB عمل می کند (نیروی bus  و دستگاه های شمارشی را تامین می کند) و دستگاه مجهز به اندروید به عنوان دستگاه USB عمل می کند. لوازم جانبی USB اندروید مخصوص متصل شدن به دستگاه های مجهز به اندروید طراحی شده اند و از یک پروتکل ساده (پروتکل Accessory اندروید) پیروی می کنند که به آنها اجازه می دهد دستگاه های مجهز به اندروید که از حالت Accessory پشتیبانی می کنند را شناسایی کنند.

پشتیبانی از Native Go

از ورژن 1.4 به بعد زبان برنامه نویسی Go، از نوشتن برنامه ها برای اندروید بدون نیاز به کدهای جاوا پشتیبانی می شود، البته با یک سری API های اندروید محدود.

توسعه سخت افزاری خارجی

ابزارهای توسعه برای کمک به تعامل دستگاه اندروید با لوازم الکترونیکی خارجی طراحی شده اند، مانند IOIO، Android Open Accessory Development Kit، Microbridge، Triggertrap و غیره.

ابزارهای ثالث برنامه نویسی اندروید

App Inventor برای اندروید

در 12 جولای سال 2010، شرکت گوگل اعلام کرد که App Inventor برای اندروید در دسترس است، یک محیط توسعه بصری مبتنی بر وب برای برنامه نویسان تازه کار که براساس کتابخانه جاوای Open Block دانشگاه MIT است و دسترسی به GPS، داده های شتاب سنج و جهت یابی، کارکردهای تلفن، پیام متنی، تبدیل صحبت به متن، اطلاعات دفترچه تلفن، حافظه دائم و خدمات وب دستگاه های اندروید شامل سایت های Amazon و Twitter را فراهم می کند. هال آبلسون، مدیر پروژه دانشگاه MIT گفت، “به خاطر اینکه ساختار اندروید بسیار باز است توانستیم این کار را انجام دهیم”. ابزار ویرایش Block  که به مدت یک سال تحت توسعه بود، به رشته های فرعی علوم رایانه ای در دانشگاه هاروارد، MIT، Wellesley، دانشکده Trinity (هارتفورد) و دانشگاه سان فرانسیسکو آموزش داده می شود که پروفسور دیوید وبلر یک دوره علوم رایانه مقدماتی و یک کتاب آموزشی برای دانشجویان رشته های غیر علوم رایانه براساس App Inventor برای اندروید را در آنجا توسعه داد.

در نیمه دوم سال 2011، گوگل کد منبع را عرضه کرد، خدمات وبش را خاتمه داد و سرمایه ایجاد مرکز MIT برای آموزش موبایل را فراهم کرد که توسط هال آبلسون، سازنده App Inventor و پروفسورهای MIT از جمله اریک کلوپفر و میشل رزنیک هدایت میشد. آخرین ورژنی که با همکاری گوگل و دانشگاه MIT ساخته شد، در فوریه سال 2012 عرضه شد، درحالیکه اولین ورژنی که تنها توسط MIT ساخته شد در مارس سال 2012 عرضه شد و در دسامبر سال 2013 به App Inventor 2 ارتقا یافت. از سال 2014 به بعد، App Inventor توسط MIT مدیریت می شود.

Basic4android

Basic4android یک محصول تجاری مشابه Simple است. این برنامه الهام گرفته از Microsoft Visual Basic 6 و Microsoft Visual Studio است. این برنامه، برنامه نویسی اندروید را برای برنامه نویسان Visual Basic که کدنویسی در جاوا برایشان سخت است، راحت می کند. Basic4android بسیار فعال است و یک انجمن قدرتمند آنلاین متشکل از توسعه دهندگان Basic4android وجود دارد.

Corona SDK

Corona SDK یک بسته توسعه نرم افزاری (SDK) است که توسط والتر لو، موسس شرکت Corona Labs ساخته شده است. Corona SDK به برنامه نویسان نرم افزاری اجازه می دهد برنامه های موبایل برای دستگاه های iPhone، iPad و اندروید بسازند.

Delphi

از Delphi همچنین برای ایجاد برنامه های اندروید در زبان Object Pascal هم می توان استفاده کرد. آخرین نسخه آن Delphi 10 است که توسط شرکت Embarcadero توسعه یافته است.

HyperNext Android Creator

HyperNext Android Creator (HAC) یک سیستم توسعه نرم افزاری است که برای برنامه نویسان تازه کار طراحی شده است و می تواند به آنها کمک کند تا بدون دانستن جاوا و اندروید SDK، برنامه های اندروید بسازند. این برنامه مبتنی بر سیستم HyperCard است که نرم افزار را به عنوان یک دسته کارت در نظر می گیرد و در هر زمان تنها یک کارت قابل مشاهده است و به همین دلیل برای برنامه های گوشی های موبایل که تنها یک پنجره را می توانند نشان دهند، مناسب است. زبان برنامه نویسی اصلی HyperNext Android Creator تنها HyperNext نامیده می شود و تقریبا مبتنی بر زبان HyperTalk است. HyperNext یک زبان تفسیر شده مشابه انگلیسی است و دارای ویژگی های زیادی است که اجازه ساخت برنامه های اندروید را می دهند. از زیرمجموعه های زیادی از اندروید SDK از جمله ورژن های خودش از انواع GUI Control پشتیبانی می کند و خدمات پس زمینه خودش را بطور خودکار اجرا می کند تا برنامه ها بتوانند در پس زمینه به اجرا و پردازش اطلاعات بپردازند.

Kivy

Kivy یک کتابخانه Python کد باز برای توسعه برنامه های چند لمسی با یک رابط کاربری طبیعی (NUI) برای دامنه وسیعی از دستگاه ها است. Kivy امکان ساخت یک برنامه برای سیستم عامل های مختلف را می دهد (code once, run everywhere). Kivy  دارای یک ابزار توسعه اختصاصی برای اجرای برنامه های موبایل به نام Buildozer است که تنها برای سیستم عامل لینوکس موجود است. Buildozer در حال حاضر یک برنامه ورژن alpha است، اما نسبت به روش های اجرای قدیمی Kivy بسیار سبک تر است. برنامه هایی که با Kivy  نوشته شده اند را می توان به هر پلتفرم توزیع برنامه موبایل اندرویدی ارسال کرد.

Lazarus

از Lazarus IDE  می توان برای توسعه برنامه های اندروید با استفاده از Object Pascal (و دیگر زبان های محلی Pascal) استفاده کرد که براساس کامپایلر Free Pascal از ورژن 2.7.1 است.

Processing

محیط Processing که همچنین از زبان جاوا استفاده می کند از ورژن 1.5 به بعد از حالت اندروید هم پشتیبانی می کند. با استفاده از کتابخانه Ketai، ادغام با دوربین و سنسورهای دستگاه امکان پذیر است.

Qt برای اندروید

Qt برای اندروید، برنامه های Qt 5 را قادر می سازد تا روی دستگاه های مجهز به اندروید ورژن 2.3.3 (API سطح 10) یا جدیدتر اجرا شوند. Qt یک چهارچوب برنامه میان پلتفرمی است که می توانند پلتفرم هایی مانند اندروید، لینوکس، Sailfish OS و ویندوز را هدف قرار دهد. توسعه برنامه Qt با زبان های استاندارد C++  و QML انجام می شود و نیازمند اندروید NDK و SDK  است. Qt Creator، محیط توسعه یکپارچه ای است که با چهارچوب Qt برای توسعه برنامه های چند پلتفرمی فراهم شده است.

RubyMotion

RubyMotion یک toolchain برای نوشتن برنامه های محلی موبایل در Ruby است. RubyMotion از ورژن 3 به بعد از اندروید پشتیبانی می کند. برنامه های اندروید RubyMotion می توانند مجموعه کامل API های Java Android را از Ruby فراخوانی کنند، از کتابخانه های جاوای ثالث استفاده کنند و از نظر آماری درون کد دستگاه کامپایل شده اند.

SDL

به غیر از جاوا، کتابخانه SDL هم امکان توسعه را فراهم می کند و اجازه توسعه با زبان C و انتقال ساده SDL موجود برنامه های محلی C را می دهد. استفاده از کد SDL محلی توسط تزریق shim و JNI کوچک جاوا امکان پذیر است و به پورت های اندروید نظیر بازی ویدئویی Jagged Alliance 2 اجازه می دهد.

Visual Studio 2015

Visual Studio 2015 از توسعه میان پلتفرمی پشتیبانی می کند و به توسعه دهندگان زبان C++ اجازه می دهد با Template های برنامه های فعال محلی اندروید، پروژه هایشان را بسازند یا کتابخانه های مشترک با عملکرد بالا برای قرار دادن در راه حل های دیگر، ایجاد کنند. ویژگی های آن شامل IntelliSense ویژه پلتفرم، نقاط شکست، استفاده و شبیه سازی دستگاه است.

Xamarin

با یک مبنای کد مشترک با C#، توسعه دهندگان می توانند از Xamarin برای نوشتن برنامه های محلی iOS، اندروید و ویندوز با استفاده از رابط های کاربری محلی و کدهای مشترک بین چندین پلتفرم، استفاده کنند. از می سال 2015، بیش از 1 میلیون توسعه دهنده در بیش از 120 کشور جهان از محصولات Xamarin استفاده می کنند.

چالش Android Developer

چالش Android Developer یک رقابت برای پیدا کردن نوآورانه ترین برنامه برای اندروید بود. گوگل جوایزی با مجموع 10 میلیون دلار فراهم کرد که بین ADC I و ADC II توزیع شدند. ADC I  از 2 ژانویه تا 14 آوریل 2008 برنامه های ارسال را پذیرفت. 50 برنامه برتر در 12 می 2008 اعلام شدند و هر کدام یک جایزه به مبلغ 25000 دلار دریافت کردند تا به توسعه ادامه دهند. این رقابت در اوایل سپتامبر خاتمه یافت و 10 تیم برتر اعلام شدند که هر کدام 275000 دلار و 10 تیم دیگر هم هر کدام 100000 دلار دریافت کردند.

ADC II در 27 می سال 2009 اعلام شد. دور اول ADC II در 6 اکتبر سال 2009 خاتمه یافت. برندگان اولین دور ADC II متشکل از 200 برنامه برتر در 5 نوامبر سال 2009 اعلام شدند. رای دهی دور دوم همچنین در همان روز آغاز شد و در 25 نوامبر خاتمه یافت. گوگل، برندگان برتر ADC II را در 30 نوامبر اعلام کرد و برنامه های SweetDreams، What the Doodle? و WaveSecure کاندیدای برندگان نهایی مسابقه شدند.

میان افزار مبتنی بر انجمن

انجمنی از علاقه مندان کد باز وجود دارد که میان افزارهای (firmware) مبتنی بر اندروید را به همراه تعدادی شخصی سازی و ویژگی های اضافی ساخته و به اشتراک میگذارند، مانند پشتیبانی از صدای FLAC بدون افت کیفیت و توانایی ذخیره برنامه های دانلود شده روی یک کارت Micro SD. این معمولا نیازمند روت کردن دستگاه است. روت کردن به کاربران اجازه می دهد به سیستم عامل دسترسی پیدا کنند و کنترل کامل تلفن را فعال کنند. روت کردن چند معایب هم دارد، از جمله افزایش خطر هک شدن، احتمال بالای از کار افتادن، از دست دادن گارانتی، افزایش خطر حملات ویروسی و غیره. البته روت کردن اجازه نصب میان افزارهای اختصاصی را می دهد، گرچه قفل Boot Loader دستگاه نیز باید باز شود. میان افزارهای اصلاح شده به کاربران گوشی های قدیمی اجازه می دهند از برنامه هایی که تنها برای نسخه های جدیدتر عرضه شده اند، استفاده کنند.

این بسته های میان افزار دائما آپدیت می شوند و از کارکردهای اندرویدی استفاده می کنند که هنوز بطور رسمی عرضه نشده اند و محدودیت های کمتری دارند. CyanogenMod و OMFGB نمونه هایی از این میان افزارها هستند.

در 24 سپتامبر سال 2009، گوگل یک نامه ترک اقدام برای modder Cyanogen ارسال کرد و طی آن به مسائل مربوط به توزیع مجدد برنامه های کد بسته گوگل درون میان افزار اختصاصی استناد کرد. با اینکه بخش عمده سیستم عامل اندروید کد باز است، اما گوشی ها به همراه برنامه های گوگل کد بسته برای کارایی هایی مثل Google Play و GPS Navigation عرضه می شوند. گوگل اظهار کرده است که این برنامه ها تنها از طریق شبکه های توزیع تایید شده توسط توزیع کنندگان مجاز می توانند عرضه شوند. شرکت Cyanogen خواسته های گوگل را اجابت کرده است و به توزیع این mod بدون نرم افزار اختصاصی ادامه می دهد. این کار روشی را برای پشتیبان گیری از از برنامه های دارای مجوز گوگل در طی فرایند نصب mod و بازیابی آنها بعد از اتمام فرایند، فراهم کرده است.

استانداردهای جاوا در Android Software Development

موانع توسعه شامل این موضوع است که اندروید از استانداردهای مقرر جاوا یعنی Java SE  و ME استفاده نمی کند. این موضوع از سازگاری بین برنامه های جاوای نوشته شده برای آن پلتفرم ها و برنامه های نوشته شده برای پلتفرم اندروید، جلوگیری می کند. اندروید تنها از قواعد و معناشناسی زبان جاوا استفاده می کند، اما کتابخانه های کلاس کامل و API های همراه جاوا SE یا ME  را فراهم نمی کند. هرچند، چندین ابزار از طرف شرکت هایی مانند Myriad Group و UpOnTek در بازار وجود دارد که جاوا ME را برای خدمات تبدیل اندروید فراهم می کنند.

تاریخچه / سهم بازار

اندروید توسط اتحادیه Open Handset با مدیریت شرکت گوگل ساخته شد. بازخوردهای اولیه در مورد توسعه برنامه ها برای پلتفرم اندروید متناقض بود. مشکلات مطرح شده شامل باگ ها، عدم مستندات، زیرساخت QA ناکافی و عدم وجود سیستم Issue-Tracking عمومی بود (گوگل در 18 ژانویه سال 2008 یک Issue Tracker را عرضه کرد). در دسامبر سال 2007، آدام مکبث، موسس MergeLab mobile startup اظهار کرد، “کارایی وجود ندارد، بطور ضعیفی مستند شده است یا اصلا کار نمی کند… واضح است که هنوز برای راه اندازی آماده نیست”. علیرغم این موضوع، برنامه های مخصوص اندروید یک هفته بعد از اعلام شدن پلتفرم شروع به ظهور کردند. اولین برنامه ای که بطور عمومی در دسترس قرار گرفت، بازی مار (Snake) بود. گوشی Android Dev یک دستگاه با سیم کارت و سخت افزار قفل باز است که برای توسعه دهندگان حرفه ای طراحی شده است. گرچه توسعه دهندگان می توانند از دستگاه های مصرف کنندگان عادی که از خرده فروشی ها خریداری می شود برای تست کردن و استفاده از برنامه هایشان استفاده کنند، اما بعضی از توسعه دهندگان ممکن است نخواهد از این دستگاه ها استفاده کنند و دستگاه های بدون قفل یا بدون قرارداد را ترجیح دهند.

یک نسخه پیش نمایش از اندروید SDK در 12 نوامبر سال 2007 عرضه شد. در 15 جولای سال 2008، تیم چالش توسعه دهنده اندروید بطور اشتباهی یک ایمیل به تمام داوطلبان چالش توسعه دهنده اندروید ارسال کرد و اعلام کرد که یک نسخه جدید از SDK در یک بخش دانلود “خصوصی” در دسترس است. این ایمیل برای برندگان دور اول چالش توسعه دهنده اندروید در نظر گرفته شده بود. افشای این موضوع که گوگل نسخه های جدید SDK را تنها به بعضی از توسعه دهندگان عرضه می کرد (و این موضوع را محرمانه نگاه می داشت) در آن زمان منجر به سرخوردگی وسیعی در بین جامعه توسعه دهندگان اندروید شد.

در 18 آگوست سال 2008، Android 0.9 SDK Beta برای برنامه نویسی اندروید عرضه شد. در این نسخه یک API آپدیت شده و توسعه یافته، ابزارهای توسعه بهبود یافته و یک طراحی جدید برای صفحه Home عرضه شد. دستورالعمل های دقیق به روز رسانی برای کسانی که با نسخه قبلی کار می کنند، موجود هستند. در 28 سپتامبر سال 2008، Android 1.0 SDK (نسخه 1) عرضه شد. طبق یادداشت ها، این نسخه عموما شامل اصلاحات باگ ها بود، برخی از ویژگی های کوچکتری نیز اضافه شده بود. همچنین شامل چند تغییر API نسبت به نسخه 0.9 بود. تاکنون چندین ورژن از زمان توسعه آن عرضه شده است.

از جولای سال 2013، بیش از 1 میلیون برنامه برای اندروید توسعه یافته است که بیش از 25 میلیارد بار دانلود شده اند. یک تحقیق در ژوئن سال 2011 نشان داد که بیش از 67 درصد از توسعه دهندگان موبایل از این پلتفرم استفاده می کردند. در Q2 2012، حدود 105 میلیون دستگاه Android Smartphone به فروش رسید که مجموع 68 درصد سهم تمام Smartphone ها را تا سال 2012 رقم می زند.

منابع: ویکی پدیا انگلیسی  ،  وبسایت توسعه اندروید گوگل ، آریا گستر   و …

توجه : مطالب و مقالات وبسایت آریاگستر تماما توسط تیم تالیف و ترجمه سایت و با زحمت فراوان فراهم شده است . لذا تنها با ذکر منبع آریا گستر و لینک به همین صفحه انتشار این مطالب بلامانع است !

دوره های آموزشی مرتبط