افکت های بصری

افکت های بصری

افکت های بصری یا به اختصار VFX، به فرآیندهای تصویرسازی یا دستکاری تصاویر خارج از چهارچوب Live Action در خلال فیلم سازی، اطلاق می شود.

افکت های بصری، شامل ادغام Live Action Footage و ایجاد صحنه هایی را شامل می شود که موجب واقعی جلوه کردن محیط می گردد؛ صحنه هایی که خلق آن ها در روند فیلم می تواند خطرناک، پر هزینه، غیر عملی یا غیر ممکن باشد. امروزه افکت های بصری با استفاده از نرم افزارهای پویانمایی و شبیه سازی رایانه ای ایجاد می شوند.

زمان بندی

افکت های بصری عمدتا با داستان و موضوع فیلم همبستگی دارند. گرچه بیشتر کارهای مربوط به افکت های بصری در حین فرآیند پس تولید انجام می شود، اما معمولا می بایست در مراحل پیش تولید، به دقت در مورد آن برنامه ریزی شود. افکت های بصری عمدتا در مرحله پس تولید و با استفاده از ابزارها و تکنولوژی های مختلف مانند طراحی گرافیکی، مدل سازی، پویا نمایی و ابزارهای مشابه اجرا می شود. در حالی که جلوه های ویژه مانند صحنه انفجار یا تعقیب و گریز ماشین ها در Set یا دکور صورت می گیرد. ناظر افکت های بصری معمولا در فرآیند تولید گام به گام فیلم دخالت داشته و کارگردان فیلم نیز گروه خود را در جهت افکت های بصری، هدایت می کند.

گروه بندی

افکت های بصری را می توان به چهار گروه تقسیم کرد.

Matte Painting یا مت پینتینگ : نقاشی دیجیتالی یا سنتی یا تصاویری که به عنوان پلات پس زمینه کاراکترهای سه بعدی، افکت های ذره ای و غیره عمل می کنند.

Digital Effects : افکت های دیجیتالی که به آن Digital FX یا FX گفته می شود، به روش های مختلف تصویربرداری یا دستکاری تصاویر اطلاق می شود. افکت های دیجیتالی، عمدتا به ادغام تصاویر ثابت و تصویر کامپیوتری یا CGI گفته می شود که از این روش برای ایجاد محیط هایی با ظاهری واقعی استفاده می شود. ایجاد چنین صحنه هایی بدون افکت های دیجیتالی می تواند خطرناک، پر هزینه یا غیر ممکن باشد. FX معمولا با دنیای تصاویر ثابت ارتباط دارد و بنابراین با افکت های بصری که با تولید ویدئوهای متحرک مرتبط است، در تضاد می باشد.

Motion Capture  یا به اختصار Mo-Cap : به فرآیند ضبط حرکات شی یا افراد گفته می شود. در این فرآیند، شئی وجود دارد که حرکات آن ضبط شده و این حرکات، چندین بار در ثانیه با اسکنرهای مختلف اسکن می شوند. انواع مختلفی از سیستم ها وجود دارند که قابلیت خواندن حرکات بازیگر را دارا هستند. یکی از آن ها، روش Optical یا نوری است که از در این روش از دوربین های خاصی استفاده می شوند. این دوربین ها، روی نشانگر خاصی که روی لباس مخصوص بازیگر قرار گرفته قفل می شوند. روش دیگری که می توان به آن اشاره کرد، Non-Optical یا غیر نوری است که حرکات مکانیکی در یک ناحیه را اندازه گیری و ضبط می کند. این روش تنها برای بدن مورد استفاده قرار نمی گردد و از آن برای ردیابی حرکات صورت بازیگر و تبدیل آن به مدل سه بعدی هم می توان استفاده نمود. در این روش هم از نشانگرها برای ردیابی حرکات بدن استفاده می شود اما علاوه بر ضبط حرکات بازیگر در این روش، حرکات دوربین نیز ثبت می شود. این ویژگی به تدوین گران اجازه می دهد که از این داده ها برای بهبود محیط استفاده کنند. بعد از ضبط داده های مورد نظر با استفاده از هر کدام از این روش ها، داده ها با استفاده از نرم افزارهایی نظیر Autodesk Motion Builder یا هر نرم افزار دیگر، به مدل سه بعدی تبدیل می شوند.

انواع VFX

VFX را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

FX شبیه سازی

پویانمایی

مدل سازی

مت پینتینگ

کامپوزیت کردن

منابع: ویکی پدیا انگلیسی ، آریاگستر و …

محصولات مرتبط با افکت های بصری

صفر تا صد آموزش افتر افکت سی سی

آموزش موشن گرافیک با افتر افکت

جعبه ابزار افتر افکت و پریمیر

مجموعه بزرگ آموزشی جلوه های ویژه و تکنیک های افتر افکت

توجه : مطالب و مقالات وبسایت آریاگستر تماما توسط تیم تالیف و ترجمه سایت و با زحمت فراوان فراهم شده است . لذا تنها با ذکر منبع آریا گستر و لینک به همین صفحه انتشار این مطالب بلامانع است !